بزکوهی در ایران باستان نماد آبخواهی، طلب  باران  و فداکاری است. به همین سبب روی سفالینه های روزگاران پیش از تاریخ جایگاه ویژه ای  دارد و به گونه ای دیو خشکسالی  یا ایزد باران را به یاد می آورد.  همچنین بز کوهی نماد آناهیتا ایزد آب می‌باشد.

نیاکان ما بر این باور بوده‌اند که بز کوهی در اصل فرشته‌ای بوده که در لباس بز ظاهر و برای یاری رساندن انسان‌ها در سختی قرار داده شده است.